Ciało swoje postami, niespaniem, łożem twardym, biczowaniem aż do krwi, włosiennicą ostrą, łańcuszkiem żelaznym, umartwiając.
– Uwzględniając wasze pragnienie i prośby, ksiądz proboszcz zwrócił się do mnie nie tak dawno, aby zatwierdzić wielowiekowy kult świątobliwej Eufemii. Z radością ten list przyjąłem – powiedział biskup opolski Andrzej Czaja 19 stycznia podczas Mszy św. w raciborskim kościele farnym.
Uroczystość stanowiła kolejny etap przygotowań do procesu beatyfikacyjnego. Po Eucharystii biskup ustanowił i zaprzysiągł Komisję Historyczną . Zadaniem jej członków (ks. bp prof. Jan Kopiec, o. Jan Andrzej Spież, dr Maciej Zdunek) będzie zebranie materiału dotyczące życia i kultu Eufemii Raciborskiej, czyli Ofki Piastówny.
Już w październiku 2013 roku Konferencja Episkopatu Polski pozytywnie ustosunkowała się w sprawie stosowności rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego. Postulatorem procesu jest ks. Grzegorz Kublina.
W procesie beatyfikacyjnym Ofki Piastówny nie potrzeba będzie "cudu". Wszystko dlatego, że kult Eufemii powstał w przeszłości i trwa do dzisiaj, właśnie z powodu cudów, do których doszło już w dawniej i teraz nie ma potrzeby udowadniania ich wprost. Można więc powiedzieć, że rozchodzi się o usankcjonowanie tytułu "błogosławionej", który historycznie Ofka już posiada (polecamy artykuł "Gościa Niedzielnego" na ten temat: Przygotowania do procesu beatyfikacyjnego).
Eufemia Raciborska żyła w XIV wieku. Wywodziła się z rodu Piastów. Jej ojcem był książę raciborski Przemysław a matką księżniczka mazowiecka Anna. Jak podaje K. Prus w publikacji Świątobliwa Ofka Piastówna i klasztor SS. Dominikanek w Raciborzu (wyd. Opole 1948, s. 62), imię Eufemia odziedziczyła po swojej babce ze strony ojca, żonie księcia Władysława Opolskiego. Forma "Ofka" jest spolszczeniem greckiego imienia.
O. Florian Jaroszewicz w wydanym w XVIII wieku dziele pisał, że młoda księżniczka raciborska "czystość swoją, jeszcze lat dwunastu nie dorósłszy, Panu Bogu poświęciła, ciało swoje postami, niespaniem, łożem twardym, biczowaniem aż do krwi, włosiennicą ostrą, łańcuszkiem żelaznym, umartwiając”.
Eufemia przywdziała habit 9 kwietnia 1313 roku w wieku, według różnych źródeł, 12 – 14 lat. W przyszłości pełniła funkcję przełożonej klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Aby zabezpieczyć go przed zakusami świeckich władców oddała go 2 VII 1345 roku wraz z posiadłościami i dobrami pod opiekę papieża Klemensa VI (K. Prus, op. cit., s. 54). Eufemia zmarła 17 stycznia 1359 roku. Raciborzanie nie zapomnieli o niej, szczególnie w momentach zagrożenia klasztoru i miasta wzywali jej imienia. Uważano ją za orędowniczkę w czasie choroby lub przy rozbiciu się okrętów. W czerwcu 2012 roku ks. Ginter Kurowski złożył wniosek do Kurii w Opolu o beatyfikację Świątobliwej Siostry Eufemii z rodu Piastów.
/Wojciech Żołneczko/
Historia Ofki na podstawie: A. Szywański, Eufemia (Ofka) raciborska – księżna i dominikanka, k-k.pl).
fot. Andrzej Kerner, Gość Niedzielny
Artykuł zaczerpnięto z GazetaInformator.pl nr 154 / styczeń 2014
