Kuźnia Raciborska jako miejscowość dynamicznie się rozwijająca otrzymała prawa miejskie 1 stycznia 1967 roku.
Rok 2017 w powiecie raciborskim przebiega pod znakiem 800-lecia praw miejskich Raciborza. Nieco w cieniu tego jubileuszu znalazła się rocznica ważna dla drugiej co do wielkości miejscowości powiatu, a mianowicie Kuźni Raciborskiej. W tym roku miasto nad Rudą obchodzi dwie ważne rocznice: smutną – 25 lat największego pożaru w swojej historii (pisaliśmy o tym obszernie w poprzednim numerze naszego dwutygodnika) oraz doniosłą – 50-lecia nadania praw miejskich. To właśnie 1 stycznia 1967 roku osada przemysłowa Kuźnia Raciborska, licząca wówczas 4568 mieszkańców i od 1955 posiadająca status osiedla typu miejskiego, otrzymała prawa miejskie. Uzasadnieniem nadania praw miejskich jest dynamika rozwoju Kuźni, liczba mieszkańców oraz przesłanki ekonomiczne gwarantujące dalszy rozwój. Ale po kolei. Kuźnia Raciborska jest nietypowym, jak na warunki województwa śląskiego, cichym i czystym miastem. Zajmuje 32 km2 powierzchni. Liczy 5 858 mieszkańców, leży nad rzeką Rudą, zewsząd otoczona jest lasami. Pierwszą odnotowaną w dokumentach stałą osadą na terenie obecnego miasta było założone na karczowisku leśnym Potępa przez zarządcę dawnego księstwa raciborskiego Octaviana Seger von Segenberg w 1641 r. osiedle hutnicze Segenberg. W ślad za nim powstawały w okolicy kolejne osady kuźnicze, hutnicze i smolarskie. W 1642 roku hr. Jerzy Oppersdorf wybudował dla miejscowych smolarzy i hutników kaplicę pw. Św. Marii Magdaleny. Proboszcz z Markowic był zobowiązany do odprawienia w niej w ciągu roku 5 nabożeństw.
Więcej czytaj w portalu raciborz.com.pl
/ps/
