Wielki Post to okres szczególny chyba dla wszystkich, niezależnie od przekonań religijnych.
Dla tych, którzy wybierają wiarę w Boga, to czterdzieści dni powszednich, które mają przygotować ciało i ducha do godnego przeżywania Świąt Wielkanocnych. Dla tych, którzy wybierają wiarę w siebie, to nieco ponad miesiąc na pozbycie się nałogu, wypracowanie nowych nawyków, ograniczenie imprez. Dla mnie wizja nadchodzącego ukrzyżowania to czas przemyśleń na temat godności. Słowo godność pochodzi od słowa zgoda.
Mimo z góry narzuconego terminu, Wielki Post zaczyna się dla wielu z nas w różnych nieco momentach. Jedni rozpoczynają go w Środę Popielcową, posypując głowy popiołem na znak przemijalności rzeczy materialnych i wieczności ducha. Inni zaczynają go hucznie na Pożeganiu Basa, pijąc na umór na znak rozpoczynającej się żałoby za okresem karnawału. Inni jeszcze, mam wrażenie, Wielki Post mają na co dzień, bynajmniej nie z własnego wyboru, nie za własną zgodą.
…Nie widzę zgody na czekanie na zewnątrz w kolejce do lekarza na ulicy Wojska Polskiego, gdzie schorowani lub w potrzebie za poczekalnię mają chodnikową płytę…
Czytaj cały artykuł: http://raciborz.com.pl/2017/03/23/kraju-moj-kraju-cozem-ci-uczynil.html
Anna Burek
